Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΧΟΥΝΤΑ



Σημαντικές και ραγδαίες οι εξελίξεις στην Ελλάδα με τη σύλληψη του αρχηγού και στελεχών της Χρυσής Αυγής.
Ως εκ τούτου βρισκόμαστε σε μια ροή γεγονότων που θα πρέπει να αναμένουμε την κατάληξη τους.

Ωστόσο θα έλεγα ότι η ελληνική κυβέρνηση έκανε επιτέλους το μεγάλο βήμα, αντιλαμβανόμενη επιτέλους τους κινδύνους που διατρέχει η Δημοκρατία από οργανώσεις που ονομάζονται κόμματα, του τύπου της Χρυσής Αυγής.

Η Χρυσή Αυγή Ελλάδας και Κύπρου (άλλως ΕΛΑΜ) αιφνιδιάστηκαν από την αντίδραση του ελληνικού κράτους και προσπαθούν με διάφορους τρόπους να αντιδράσουν.

Το αστείο της υπόθεσης είναι οι υποστηρικτές του Γρίβα, των Ταγμάτων Ασφαλείας, της χούντας, μιλούν για χούντα!

Είναι αυτό που λέμε ότι ο λαϊκισμός δεν έχει όρια. Οι λαϊκιστές λένε ότι θέλουν και όσα θέλουν αφού έχουν μέσα τους το αίσθημα της ανωτερότητας.
Ανωτερότητα κατά πάντων, ντόπιων, συμπατριωτών τους και ξένων.
Πώς γίνεται αυτό, θα ρωτήσει κάποιος;
Ας προσέξουμε τη φρασεολογία που χρησιμοποιούν για τους συμπατριώτες τους. Άκρως απαξιωτική και υποτιμητική.

Ιδεολογία τους ο ναζισμός

Η ναζιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής (Ελλάδας και Κύπρου) δεν μπορεί να αποκρυβεί με κανένα τρόπο.
Την ομολογούν τα ίδια τα έντυπα της που ας σημειωθεί, παρότι πολλές φορές κατηγορήθηκαν για το περιεχόμενο τους, ουδέποτε το αποκήρυξαν.

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» δημοσίευσε πριν λίγες μέρες κάποια στοιχεία για το καταστατικό της Χρυσής Αυγής το οποίο βρίσκεται στα χέρια της αστυνομίας.
 
Σημειωτέον ότι το πολυγραφημένο έγγραφο που συντάχθηκε το 1987 φέρει τη σφραγίδα της Χ.Α. που δεν είναι τίποτε άλλο από το έμβλημα το οποίο έφερε η 4η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία των SS, εκείνη που ευθύνεται για τις σφαγές στην Κλεισούρα και το Δίστομο.

Το καταστατικό – ο αρχηγός ως ανώτατος άρχοντας

Σύμφωνα με το δημοσίευμα:
«Η δομή της οργάνωσης είναι εξαιρετικά πολύπλοκη, με έξι διευθύνσεις, που κι αυτές υποδιαιρούνται σε τμήματα “αναλόγως των υφισταμένων δραστηριοτήτων”. Σημειώνουμε τα τμήματα “Φυλετικών Ερευνών”, “Εκπαιδεύσεως Μελών” και “Οργανώσεως Πυρήνων Αμύνης”».

Η οργάνωση διέπεται από μια στρατιωτική ιεραρχία που παραπέμπει σε στρατιωτική δομή: Φαλαγγίτης, Λοχίτης, Πυρηνάρχης, Ομαδάρχης, Τομεάρχης, Φαλαγγάρχης.

Ανώτατος άρχοντας είναι ο Αρχηγός που προΐσταται του Κεντρικού Συμβουλίου χωρίς να μετέχει σ’ αυτό. Δεν δεσμεύεται κατά τη λήψη των τελικών αποφάσεων από τη γνώμη των μελών του Κεντρικού Συμβουλίου, την οποία αποδέχεται κατά βούλησιν!!!

Με άλλα λόγια ο αρχηγός έχει την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων του Συμβουλίου στο οποίο όμως ο ίδιος διορίζει τα 4 από τα 7 μέλη του.


Πρότυπο ο Χίτλερ

Στο καταστατικό τους ο Χίτλερ αποτελεί το πρότυπο.
«Για μας τους Ελληνες εθνικοσοσιαλιστές δεν υπήρξε ποτέ κανένα δίλημμα, ο δημοκρατικός τρόπος διακυβερνήσεως, ο βασιζόμενος στην τυχάρπαστη πλειοψηφία των πολλών, δεν είχε θέση στο κίνημά μας. Είχαμε όμως κι άλλους λόγους, πέρα από τα δεινά της δημοκρατίας, για να υποστηρίζουμε άλλες μορφές διακυβερνήσεως. Πλάι στα σκωληκόβρωτα ερείπια των δημοκρατικών κρατών βλέπαμε να φαντάζουν επιβλητικά τα οικοδομήματα των εθνών που είχαν την τύχη να οδηγούνται από μια ηγετική φυσιογνωμία. Η Γερμανία του Χίτλερ είναι φυσικά το λαμπρότερο απ’ αυτά αλλά όχι και το μοναδικό. Έτσι η επιλογή μας είναι ξεκάθαρη. Πιστεύουμε στην Αρχή του Αρχηγού ως θεμέλιο πολιτειακής νομιμότητας».

Ο χαιρετισμός και οι στολές

Μιλώντας πρόσφατα στην τηλεόραση του Σίγμα ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής Κύπρου, Χρίστος Χρίστου, είπε ότι ο χαιρετισμός τους δεν είναι ο χιτλερικός και αφού δεν υπάρχει συγκεκριμένος χαιρετισμός, ο καθένας μπορεί να χαιρετά όπως θέλει.

Όμως στον «Εσωτερικό Κώδικα» της οργάνωσης με τον «Κώδικα Τιμής» και το «Εθνικοσοσιαλιστικό
Τυπικό», στα άρθρα 22-24 ορίζεται ότι:
«Ο Εθνικοσοσιαλιστικός Χαιρετισμός κατά την είσοδο και την έξοδο από τα γραφεία είναι υποχρεωτικός. Ο χαιρετισμός αποδίδεται με σφρίγος και ζωηρότητα όπως αρμόζει στην Εθνικοσοσιαλιστική Τάξη και δεν επιτρέπεται να είναι νωθρός και χαλαρός. Τον χαιρετισμό ανταποδίδει υποχρεωτικά το υπεύθυνο όργανο υπηρεσίας».

Όπως σημειώνεται, ο χαιρετισμός αυτός είναι απόδοση τιμής προς τους απανταχού του χώρου και του χρόνου αγωνιστές του τρόπου ζωής που προάγει ο Εθνικοσοσιαλισμός.
Επιβάλλεται εντός των γραφείων ο σεβασμός και η απότιση τιμής στους τύπους και τα σύμβολα του Εθνικοσοσιαλισμού».

Όσο για την αμφίεση και την εν γένει εμφάνιση των μελών εντός των γραφείων, πρέπει να είναι «λιτή, ευπρεπής, σοβαρή και πειθαρχημένη κατά τα εθνικοσοσιαλιστικά πρότυπα» (άρθρο 27).

Εκτός των γραφείων «επιβάλλεται αμφίεση που φανερώνει αγωνιστικό ήθος. Σαν τέτοια προτείνεται η ακόλουθη: «χακί ή φαιό πουκάμισο, μαύρο ή χακί παντελόνι, μαύρο ή χακί χιτώνιο, αρβύλες ή μπότες. Την αμφίεση συμπληρώνει γραβάτα και μικρό εθνικοσοσιαλιστικό σύμβολο ελευθέρας επιλογής» (άρθρο 28).

Όλα αυτά τα βλέπουμε να έχουν την εφαρμογή τους στις δραστηριότητες της Χρυσής Αυγής τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.

Το καταστατικό ορίζει και το πιστεύω της Χ.Α.:
«Το δίπτυχο προς το οποίο ένας εθνικοσοσιαλιστής μένει απαρασάλευτα προσηλωμένος μέχρι θανάτου είναι το φυλετικό – ηθικό δίπολο: αίμα-τιμή».

Έχουμε την άποψη ότι μετά απ’ όλα αυτά τίποτε δεν τυχαίο.
Και παρά την προσπάθεια τους να απαρνηθούν την ναζιστική ιδεολογία τους, η πιστή τήρηση του καταστατικού είναι ορατή:
Στρατιωτικός χαρακτήρας της οργάνωσης, η μυστική ξεχωριστή δομή των Ταγμάτων Εφόδου, η παντοδυναμία του Αρχηγού και ο απόλυτος έλεγχος των «κατωτέρων» από τους «ανώτερους».

Κατά τα άλλα οι ναζιστές έχουν το θράσος να μιλάνε για χούντες και δικτατορίες…

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ



Ο Ιωνάς Νικολάου δίνει άλλοθι στο φασισμό

Να που σιγά σιγά προχωρούν και σε δολοφονίες.
Η πορεία ήταν και είναι προδιαγεγραμμένη.


Ξεκίνησαν δειλά δειλά και όταν οι συγκυρίες αποδείχθηκαν ευνοϊκές για τους ίδιους, άρχισαν να δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο.

Είναι η απρεπής συμπεριφορά στη Βουλή των Ελλήνων.
Είναι τα διάφορα επεισόδια που προκαλούν σε συγκεντρώσεις.

Και τώρα άρχισαν και οι δολοφονίες.
Ασφαλώς η «Χρυσή Αυγή» όπως πάντα αρνείται οποιαδήποτε ανάμιξη.
Η άρνηση της είναι υποκριτική αφού, πρώτον δεν έχουν το θάρρος να παραδεχθούν τις πράξεις του και δεύτερον προσπαθούν να απεκδυθούν ευθυνών «ξεχνώντας» ότι η διαπαιδαγώγηση που δίνουν στα μέλη τους, οδηγεί σε τραμπουκισμούς, ακόμα και σε δολοφονίες.

Ο ίδιος ο συλληφθείς, σύμφωνα πάντα με την αστυνομία, δήλωσε ότι είναι μέλος της Χρυσής Αυγής.
Στο ρεπορτάζ που αναρτώ, επιβεβαιώνει και η γυναίκα του.

Το ζητούμενο είναι τι κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις του Δημοκρατικού χώρου.
Από την κεντροδεξιά μέχρι την Αριστερά.

Άποψη μου είναι ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο παρακολουθούν απαθώς τα συμβαίνοντα.
Χωρίς κάποιο πλάνο αντιμετώπισης επιθέσεων.

Ειδικά στην Κύπρο ίσως να θεωρούν ότι το ΕΛΑΜ είναι ακίνδυνο.
Η εντύπωση αυτή δίνεται επειδή δεν έχει τη δύναμη που έχει η «Χρυσή Αυγή» στην Ελλάδα.
Παραγνωρίζουν όμως το γεγονός ότι δρουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, αντιγράφοντας τις μεθόδους της μητρικής οργάνωσης.

Ρατσισμός, ξενοφοβία, φανατισμός και ακραίες τοποθετήσεις είναι το κύριο χαρακτηριστικό των τοποθετήσεων του ΕΛΑΜ.

Κάνει τόπο στο ΕΛΑΜ η κυβέρνηση

Ήδη στην Ελλάδα η κυβέρνηση βρίσκεται υπό κατηγορία ότι ανέχεται τη δράση της «Χρυσής Αυγής» η οποία φαίνεται ότι την εξυπηρετεί.

Στην Κύπρο η κυβέρνηση με τις προχθεσινές δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης καλύπτει πλήρως και δίνει άλλοθι αλλά και περαιτέρω περιθώριο για ανενόχλητη δράση.

 Η δήλωση Ιωνά Νικολάου που απαντούσε σε ερώτηση του Γιώργου Περδίκη (δημοσιεύθηκε στον τύπο 17 Σεπτεμβρίου 2013) ότι «Δεν υπάρχουν νεοφασιστικές κινήσεις στην Κύπρο, ούτε οργανώσεις που διακατέχονται από άκρατο εθνικισμό ή προωθούν είτε τον ρατσισμό είτε την ξενοφοβία» είναι άκρως αποκαλυπτική.

Διερωτάται ο κοινός νους, έριξαν ποτέ μια ματιά στην ιστοσελίδα της συγκεκριμένης οργάνωσης;
Και αν ναι, δεν διαπίστωσαν ότι όλα αυτά που λέει ο Ιωνάς Νικολάου δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;

Ωστόσο ευθύνη έχει και ο κάθε πολίτης ο οποίος πρέπει – επιβάλλεται – να κρατηθεί μακριά από αυτές τις καταστάσεις.
Η ιστορία διδάσκει ότι ο εθνικισμός και ο φασισμός κατάστρεψαν λαούς.
Ο εθνικισμός μόνο θάνατο και φέρετρα έχει να δείξει, τίποτε άλλο.

Ας το έχουμε, λοιπόν, αυτό υπόψη μας.

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ «ΔΟΓΜΑ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Πώς η ακροδεξιά συντηρεί ανύπαρκτα θέματα


«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα
πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».

Αυτή η «δήλωση» αποδίδεται στον πρώην υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ και σύμφωνα με όσους την επικαλούνται, αποτελεί τον πραγματικό στόχο των αμερικανών προκειμένου να εξαφανίσουν τον ελληνισμό και ιδιαίτερα τον ελληνισμό της Κύπρου.
Και βεβαίως, αυτή η «δήλωση» τυγχάνει εκμετάλλευσης από τους εθνικιστές οι οποίοι κυνηγώντας ακόμα ένα φάντασμα, πολεμούν εναντίον ενός ανύπαρκτου θέματος.

Η γέννηση του μύθου
Πώς γεννήθηκε όμως αυτός ο μύθος;
Η όλη ιστορία καταγράφεται με λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα pare-dose.net.

Σ’ αυτήν αναφέρεται ότι για πρώτη φορά δημοσιεύθηκε στο μηνιαίο περιοδικό «Νέμεσις» τον Φεβρουάριο του 1997. Το περιοδικό αυτό εξέδιδε τότε η σημερινή βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη και ήταν η εποχή η οποία δεν είχε καμία σχέση με το κόμμα αυτό.

Επρόκειτο για μια αναδημοσίευση από την αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα «Turkish Daily News» της 17/2/97 η οποία προσδιόριζε την «δήλωση» τον Σεπτέμβριο του 1994 σε ένα συνέδριο όπου ο Χέρι Κίσινγκερ βραβεύτηκε από προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον.

Στις 13 Ιουνίου 1997 ο Χένρι Κίσινγκερ αφού πληροφορήθηκε για το δημοσίευμα, προέβη στην ακόλουθη δήλωση – διάψευση στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα»:
«Το απόσπασμα για το οποίο με πληροφορήσατε είναι ψευδές. Κάθε λέξη σ’ αυτό είναι ένα ψεύδος και το νόημά του είναι επίσης ψευδές».

Η διάψευση δεν αναδημοσιεύθηκε στον ελληνικό τύπο και ο μύθος συνέχισε να αναμεταδίδεται.

Πώς αποδείχθηκε το ψέμα
Σε κάποιο στάδιο όταν ζητήθηκε από την εκδότρια να παρουσιάσει την πηγή της, εκείνη ισχυρίστηκε ότι το συγκεκριμένο φύλλο της τουρκικής εφημερίδας έχει γίνει άφαντο από τα γραφεία της εφημερίδας και από την ηλεκτρονική της έκδοση! Παράλληλα από τότε, η ίδια η Κανέλλη δεν αναφέρθηκε ποτέ στη συγκεκριμένη δήλωση.

Την υποτιθέμενη δήλωση Κίσινγκερ αναδημοσίευσε αργότερα στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» ο Γιάννης Μαρίνος που όπως και ο Χρήστος Γιαναράς είχαν πειστεί για τη γνησιότητα της.
Όταν γνώσθηκε ότι υπήρχε διάψευση, ο Γ. Μαρίνος έστειλε επιστολή στον Κίσινγκερ και ζητούσε να μάθει αν όντως έγινε τέτοια δήλωση.

Ο Χ. Κίσινγκερ απάντησε με την ακόλουθη επιστολή:

Αγαπητέ κύριε Μαρίνο,
Ευχαριστώ για την επιστολή σας. Όσον αφορά το απόσπασμα, ούτε τελετή βραβεύσεώς μου υπήρξε, ούτε ομιλία μου και το προβαλλόμενο απόσπασμα είναι εξολοκλήρου αναληθές. Η όλη ιστορία είναι καθαρό εφεύρημα και αναμένω ότι θα προβείτε σε διόρθωση.
Καθώς είσθε ο πρώτος που με πληροφορεί από πού προήλθε το δημοσιευθέν απόσπασμα, μόλις σήμερα είχα την ευκαιρία να προβώ σε διόρθωση προς την «Turkish Daily News» και αυτό έπραξα.
Ειλικρινά δικός σας,
Χένρι Α. Κίσινγκερ

Καμία δήλωση στην «Turkish Daily News»
Στην συνέχεια, ο Γιάννης Μαρίνος, παρακάλεσε τον δημοσιογράφο Άλκη Κούρκουλα, ανταποκριτή ελληνικών εφημερίδων στην Κωνσταντινούπολη, να ψάξει στα αρχεία της «Turkish Daily News». Ο Άλκης Κούρκουλας βρήκε το φύλλο της 17/2/1997 και σ’ αυτό δεν υπάρχει καμιά δήλωση Κίσινγκερ, όπως άλλωστε και σε άλλα φύλλα της εφημερίδας τα οποία έψαξε.

Ο μύθος περιπλέκεται
Όπως αποκάλυψε ο «Ιός της Ελευθεροτυπίας», η πρώτη αναφορά για υποτιθέμενη δήλωση Κίσινγκερ δεν έγινε από την Λιάνα Κανέλλη το 1997 (για δήλωση του 1994) αλλά από τον δικηγόρο Θ. Σταυρόπουλο σε άρθρο του στις 26/1/1987 στην «Ελευθεροτυπία», η οποία είχε περάσει απαρατήρητη. Επιχειρηματολογώντας υπέρ της ανάγκης να ξαναρχίσει η διδασκαλία των αρχαίων στο γυμνάσιο, ο Θ. Σταυρόπουλος πρόταξε ως μότο στο άρθρο του μια συντομότερη, αλλά σαφώς ιδίου κλίματος δήλωση του Χένρι Κίσινγκερ, η οποία, κατ’ αυτόν, είχε ειπωθεί το 1973, αμέσως μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Συγκεκριμένα, η δήθεν δήλωση είναι: «Τους Έλληνες δεν μπορούμε να τους δαμάσουμε. Είναι μη κυβερνήσιμοι (ingouvernables). Πρέπει να τους χτυπήσουμε στις πολιτικές τους βάσεις», Henry Kissinger (Νοέμβριος 1973). Να προσεχτεί εδώ ότι δίνεται σε παρένθεση μια γαλλική λέξη (ingouvernables) και ότι το «πολιτικές» μάλλον είναι τυπογραφικό λάθος αντί για «πολιτισμικές».

Το κακό τριτώνει, όταν πάτερ Γεώργιος Μεταλληνός, προσκαλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή το 2003, δήλωσε ότι όχι μόνο υπάρχει η δήλωση Κίσινγκερ, αλλά και την άκουσε ο ίδιος με τ’ αυτιά του!
Τον Σεπτέμβριο του 1974, διηγείται, άκουσε τον Παύλο Μπακογιάννη στην ελληνική του εκπομπή από το Μόναχο να αναφέρει ότι ο Κίσινγκερ την προηγούμενη μέρα είχε πει αυτά κι αυτά στο Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Νέας Υόρκης.
Ο Μεταλινός φέρεται να δήλωσε σε άλλη συνέντευξη, ότι ήταν παρών στο ακροατήριο του Κίσινγκερ όταν εκστόμισε αυτή τη δήλωση!

Η μαρτυρία του όμως, όπως και να έχει, μάλλον αποδυναμώνει την αληθοφάνεια του μύθου. Διότι όταν ο ένας λέει 1973, ο άλλος 1974 και ο άλλος 1994, τότε κάτι δεν πάει καλά.

Το ψέμα αναπαρήγαγε από την διαδικτυακή κοινότητα του περιοδικού «Ρεσάλτο», ο ιδιοκτήτης της (Θύμιος Παπανικολάου) όταν με το ψευδώνυμο «Ροβεσπιέρος») δημοσίευσε… το «πρωτότυπο» κείμενο της δήλωσης Κίσινγκερ στην αγγλική γλώσσα, το οποίο «ανακάλυψε ένας φίλος» του «ψάχνοντας τα παλιά αρχεία του».

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι διάφοροι εθνικιστές γνωρίζοντας ότι τέτοια δήλωση δεν υπάρχει, αναφέρονται σ’ αυτήν και λένε ότι, είτε υπήρξε η δήλωση είτε όχι, σημασία έχει ότι αυτά που αποδίδονται στον πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ μπήκαν σε εφαρμογή!!!

Ολοκληρώνοντας το θέμα τονίζουμε ότι το παρόν άρθρο δεν μπορεί να εκληφθεί ως προσπάθεια υπεράσπισης του Κίσινγκερ.
Αποσκοπεί στην αποκατάσταση της αλήθειας, χωρίς να παραγνωρίζεται ο σημαντικός και σκοτεινός ρόλος που διαδραμάτισε στο κυπριακό και ιδιαίτερα στα γεγονότα του 1974.